woensdag 27 januari 2016

Vertwijfeling: Divina Commedia: Hel: Canto 2

image

De eerste canto is de inleiding op het hele werk, de tweede is het begin van zijn tocht. Hier slaat de vertwijfeling toe. Een vertwijfeling opeens overvalt. Ik zei net wel dat ik op weg ga, maar is het wel verstandig. De overwonnen leeuwen en beren van zojuist staan plotseling weer op de weg.

Zeker, hij heeft de dichter Virgilius toegezegd om met hem mee te gaan op reis door een gebied dat eeuwig is. Maar hij vraagt zich af of hij wel tot deze reis in staat is. Nog voor hij de onderneming wil beginnen, wil hij hem diep in zijn hart al opgeven.

De dichter Vergilius vertelt hem dat hij in opdracht van de maagd Maria is gestuurd. En dat niet alleen, de Romeinse dichter voert ook de heilig Lucia op en tenslotte voert hij Beatrice op.

Beatrice is een bijzonder personage in Dantes werk. Ze vertegenwoordigt de volmaakte liefde. In zijn eerdere werk, de Vita Nuova legt hij al getuigenis van haar. Ook schreef hij prachtige sonnetten waarin hij haar opvoert.

Beatrice is jong overleden en het lijkt soms dat ze meer symbool staat voor de liefde, dan dat ze werkelijk seksueel begeerd wordt. Dante voert haar in De Goddelijke komedie ook op als een filosofisch, abstract figuur.

Het pleidooi van Vergilius komt goed over op de verteller Dante. De grote dichter weet hem met zijn verhaal te vervoeren en dan komt een prachtige vergelijking die het lyrisch ik maakt:

Gelijk een bloem, door nacht en kou geheel
Verslapt, gesloten, die door zonnestralen
Zich opent en weer opricht op haar steel,

Verhief ook ik mij na mijn angstig dralen;
En ik werd zo doorstroomd van blijde moed
Dat ik bevrijding in mij voelde dalen. (Canto II, vs 127-132; Cialona en Verstegen)

Het beeld van de bloem, verslapt door de kou, die weer opent door het licht van de nieuwe dag. De 3 personen die Vergilius aanhaalt, weten de weifelende dichter ervan te overtuigen: hij moet de reis maken om zichzelf en de wereld beter te leren kennen.

De woorden van Beatrice die verderop op hem wacht en hem zal begeleiden op zijn reis door het hiernamaals. Het overtuigt Dante van de noodzaak. Het laatste restje twijfel is nu verdwenen. Hij begint zijn tocht samen met de grote Vergilius.

Gedichten rond Canto 2

Lees meer op wolkenhemel.blogspot.nl

Literatuur
De hier gebruikte vertaling is van Cialona en Verstegen: Dante Alighieri: De goddelijke komedie, vertaald door Ike Cialona en Peter Verstegen, 2 delen, Amsterdam 2000.
Er zijn vele vertalingen van Dantes meesterwerk in het Nederlands verschenen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Terugblik: Paradijs: Canto 22

Ik blikte omlaag door alle zeven sferen, en toen ik de aardbol zag heel in de diepte, zo klein en zo gering, glimlachte ik even. En loof ik ...